Dulu orang cakap siapa yang dapat masuk universiti niey semua budak-budak pandai .
So aku set dalam mind aku yang aku tak akan dapat masuk universiti kerana aku bukannya pandai sangat macam budk lain , aku dapat result biasa jea .
Tapi alhamdulillah , tanpa aku sangka aku dapat juga tawaran untuk masuk kat universiti .
lepas aku pun cepat bagi tahu mak aku yang aku nie dapat tawaran masuk ke U .
then mak cakap tahniah then mak cakap" buat elok-elok dan capaikan cita-cita kamu dulu jangan lah asyik nak suka-suka jea" . aku un jawab baiklah mirul akan buat yang terbaik .
masa aku nak masuk u niey whole family aku ikut nak hantar aku , macam apa jea kan rasa takut un ada rasa bangga un . Rasa takut sebab kalau-kalau aku takdapat capai cita-2 aku kat sini , sedih mak ayah aku nanti kerana diorang semua dah menaruh harapan yang tinggi dekat aku untk menjadi contoh yang baik kepada adik-adik . Rasa bangga pulak coz aku dapat keluarga yang bahagian and give 1000% support to me . Bila siap-siap daftar bagai , mak ayah aku pun kena lah balik , tapi kesian lah aku abah kena drive jauh kot dari pahang ke perak . Time aku rasa sedih sangat coz buat first timenya aku berpisah jauh dengan keluarga .
Tapi bila start kelas , kena guna laptop lak nak buat kerja bagai . terpaska aku call abah suruh post kan laptop guna pos express , then
abah aku cakap "laptop tu memang nak guna sangat kea"
aku jawab "yea" .
"kalau mcm itu abh tkyah post , biar abah dtg sana trus" abah
"takpayah lah , jauh kowt .lagy un abh bnyak keja " aku jawab
"takda-2 biar abah hantarkan , lusa abh datng"abh
aku un taktau nak jawab just mampu terdiam dan menjawab yeala dan thanks . tapi dalam hati aku rasa gelisah kerana aku tahu perjalan ke pahang sangat jauh dan mesti penat .so aku malam sbelum parent aku nak dtg tu , every hour aku call tanya dorang kat mana skunk ? sampai mak aku un penat nak jawab bukan apa wey , takut apa-2 jadi dekat dorg niey .
subuh tu aku call lagy tnya kat mana then mak aku jawab lagy setengah jam mak sampai . brulah lega hati bila dengar macam itu .
kesimpulan yang dapat aku simpulan dan menjadi tali ialah kita sebagai seorang anak haruslah mengenang jasa ibubapa kita kerana mereka sanggup mengorbankan apa sahaja demi kita iaitu anak-anak . jadi kita jangan lah mengsia-2 kan sebarang peluang yg kita perolehi dan gunakan lah ia dengn sbaik mungkin okay .
#semutmanis ^^